Doğal ve tarihi güzellik demek.
Zeytin ve çam ağaçları demek.
Oksijen, temiz hava demek.
Arnavut kaldırımlı, rengarenk çiçeklerle bezeli daracık sokaklar demek.
Hepsi birbirinden güzel cumbalı Rum evleri demek.
Masal diyarından fırlamış gibi rengarenk taş evlerden dönüştürülmüş çok sayıda butik otel demek.
Sahil ve hemen arka sokaktaki restoranlar demek.
Balıkesir Büyükşehir Belediyesi, Ayvalık Belediyesi, Ayvalık Ticaret Odası, Balıkesir Ticaret Borsası, ATO Zeytinyağı Analiz Laboratuvarı, Kırlangıç AVM, Cunda Fora Glamping tarafından bu yıl 18’incisi düzenlenen Ayvalık Uluslararası Zeytin Hasat ve Turizm Festivali’ne katıldım.
‘Zeytinin dalında, gastronomi ve turizm yolunda’ temasıyla gerçekleştirilen etkinlikte ilk dikkatimi çeken şey Cumhuriyet’imizin 100’üncü yılına yakışır şekilde tam 1 haftaya yayılan dolu dolu program oldu.
Öte yandan, organizasyonun adına ilk kez ‘turizm’in de eklendiğini gördüm.
Malum, yıllardır Ayvalık’ın geçim kaynağının turizm mi zeytinyağı mı olduğu tartışılır.
Oysa zeytinyağı ve turizm iç içe geçmiş, bir bütün oluşturmuştur.
Bu yüzden bu eklentinin önemli olduğunu düşünüyorum.
Zira, festivaller düzenlendikleri yerlerin sosyal hayatlarına ve ekonomilerine güç katar.
“Aramızda kalmasın” diyerek, gördüklerimi, BASBAŞ Yönetim Kurulu Başkanvekili ve Yürütme Kurulu Başkanı Dr. Faruk Güler ile Genel Müdür Yardımcısı Ümit Murat Güner’den duyduklarımı satır başlarıyla paylaşıyorum:
* Yer arayışı tam 3 yıl sürmüş.
* Sonuçta; İzmir-Çanakkale Otoyolu, 18 Mart Çanakkale Köprüsü, Çandarlı Limanı, Aliağa limanları ve İZBAN da dikkate alınarak Bergama’da karar kılınmış.
* Bu tercihte Bergama’nın lojistik avantajlarının yanı sıra tarihi (Asklepion) ve doğal değerlere (Dikili-Ayvalık) olan yakınlığı da etkili olmuş.
* Düğmeye basmadan önce bölge halkı her konuda bilgilendirilmiş, ESBAŞ gezdirilip, “İşte sizin için böyle bir bölge inşa edeceğiz” denilmiş.
* Kendilerine, çocuklarına ve torunlarına sağlanacak iş potansiyeli anlatılmış.
* Sonuçta bir tek kişiden bile projeye itiraz gelmemiş.
Malum, 2013’ten bu yana derneğin başkanlığını Hasan Küçükkurt sürdürüyor.
Küçükkurt, aradan geçen 10 yıllık süreçte önemli projelere imza attı.
Ama bu kez aday değil.
Zira, Mehmet Ali Susam’ın sağlık gerekçeleriyle EGEV Başkanlığı’nı bırakmasının ardından bu görevi de üstlenen Hasan Küçükkurt yoluna burada devam edecek.
İnanıyorum ki EGEV’de de tıpkı İZSİAD’da olduğu gibi ses getiren çalışmalara imza atacak.
Peki, İZSİAD’da ondan boşalan koltuğa kim oturacak?
Kulağıma gelen bilgilere göre, bu kişinin Başkan Yardımcısı Hüseyin Cengiz olması bekleniyor.
Balıkesir Valiliği, Büyükşehir Belediyesi, Ticaret Odası, Sanayi Odası, Ticaret Borsası ve Güney Marmara Kalkınma Ajansı, BESOB ve UNESCO Türkiye Milli Komisyonu işbirliğinde ‘çok mutluluk’ sloganıyla gerçekleştirilecek etkinlikte organik ve tamamen yöresel lezzetlerden oluşan, hem göze hem de damağa hitap eden Balıkesir kahvaltısı tanıtılacakmış.
Ayrıca; yemek şovlar, ünlü şeflerin panel ve söyleşileri, sahne performansı ve konserler ile yöresel ürünlerin tadımı yapılacakmış.
Bana göre Yücel Yılmaz, Türkiye’nin en başarılı, en vizyoner, en yaratıcı, en çalışkan belediye başkanları arasında ilk sıralarda yer alıyor.
Bu organizasyon da ‘Marka Şehir Balıkesir’ projesi kapsamında güçbirliği yaptığı paydaşlarla hayata geçirdiği çalışmalardan biri...
Hedef gayet net:
Şehrin yöresel ürünlerinin tanınırlığının sağlanarak ekonomik getirilerinin artırılması, yerel üretimin ve kırsal kalkınmanın desteklenmesi, turizmin geliştirilmesi.
Kentin sosyal hayatının dijital parası olma iddiasıyla hayata geçirilen İzmir Token’in ilk tohum yatırımını yaparak dikkatimi çekmişti.
İnternet sitelerinde yer alan bilgilere göre...
2020’de yazılım sektörüyle ‘Hira Yazılım Eğitim ve Danışmanlık’ markasıyla sektöre giriş yapan Ocakcı Holding daha sonra...
‘Metayıldız Bilişim Teknolojileri’ ile bilişim...
‘Sedat Ocakcı Finansal Danışmanlık’la finans...
‘Dolgaç Hukuk Ofisi’ ile avukatlık ve danışmanlık...
‘Seçkinler İnşaat’la inşaat ve peyzaj...
Ama biliriz ki söylenir söylenmez, bir çığ gibi oradan oraya aktarılacak olan sırlara giriş cümlesidir bu.
O yüzden ben diyorum ki “Aramızda kalmasın!”
Bu haftadan itibaren bu köşede ağırlıklı iş dünyasından olmak üzere...
Sanattan kültüre, siyasetten spora kulağıma gelenleri sizlerle paylaşacağım.
Sıcağı sıcağına, dumanı hala tütüyorken...
Her türlü tüyoya açığım, beklerim!
///
Değirmenin suyu
MELİNA Di Cristina, İtalyan bir baba ile İranlı bir annenin kızı... Fatih Sultan Mehmet Köprüsü’nü Japonlarla beraber yapan İtalyan ekipte yer alan babasının işi dolayısıyla 1988’de İstanbul’a taşınmış. Sonraki yıllarda tüm aile artık tamamen İstanbullu olmuş. Lise sonrası uzun seneler kurumsal hayatta görev yapmış. Bundan 6 yıl önce, ikinci çocuğu doğduğunda, hem İstanbul’un soğuğundan, hem de karmaşasından bunalıp, “Havanın en sıcak olduğu yer burasıydı” dediği Bodrum’da almış soluğu. “Bir süre kalıp dönerim” dediği Bodrum’da tam 1 yıl kalmış. Bu sırada Bitez’de ‘Gravilya’ adlı mekanın müdavimi olmuş. Gel zaman git zaman mekanın devredileceğini öğrenmiş ve kendini bir anda eşi Cenk Kırmacı’yla beraber buranın sahibi olarak bulmuş. Eşinin, “İtalyan lokantası yapmalısın” teşvikiyle de babaannesinin çok eski yemek tarifi kitabını raftan indirip çalışmaya başlamış. Ve böylece Bitez’deki o mandalina bahçesi içinde yer alan ‘Trattoria il Mandarino’ macerası başlamış. Tabii bunun bir öncesi var. Şöyle anlatıyor:
Melina di Cristina’nın mütevazı lokantası daha ilk anda bahçesiyle büyülüyor. Mis kokulu mandalina ve limon ağaçları insana huzur veriyor. Asırlık dut ağacı ise heybetli yapısıyla konuklarını kucaklıyor.
SOĞUKTAN KAÇTI, YERLİSİ OLUP ÇIKTI
