Mutluluk sihirli bir kelimedir

Hayatımızda bu kadar peşinden koştuğumuz bu kelimenin kardeşi olan mutsuzluğu yok mu sayıyoruz. Mutsuzluk hayatımızda nerede ya da nerde başlıyor ya da mutluyken neden birden mutsuzlukla karşılaşıyoruz. Sanırım burada hikayemize yeniden bakmamız gerekecek.

Hayatımızda peşinden koştuğumuz diğerini reddettiğimiz 2 duygu. Tüm yaşamımız bunun üzerine kurulmuş gibi. Böyle mi gerçekten, yoksa biz mi bu olayı bu kadar derinleştirip uçlara gidiyoruz? Hayatımızda amacımız ne? Ne yaşamak istiyoruz? Neye göre yaşamak istiyoruz? Niye sürekli bir dayatma var. Yoksa bu duygular bize öğretiliyor mu? Bunların hepsinin cevabı aslında bizde ve bende. Mutluluk dediğimiz duygu hayatta bir dengeden ibaretse mutsuzluk dengesizlikten ibaret mi? Hayır mutsuzluk da hayatta bir denge fakat kötü tarafta olan denge. 

Hikayemize bakarsak eğer bize öğretilen mutlulukla yaşadığımız mutluluk birbirini tutmuyor. O zaman bakmamız gereken yer bu sihirli kelime ile nasıl yaşayacağımızı keşfetmek. Bunu soyutlanarak mı yaparız yoksa istediklerimizle birlikte olarak mı? Mesela sevdiğimiz kişiyle olmak, arkadaşlarımızla olmak, anne-babamızla olmak veya çocuklarımızla olmak mutluluk getirir mi? Cevaplar herkeste değişkenlik gösterir. Bu yüzden mutluluk herkesin yaşamak istediği hayatı yaşıyor olması demek. Yani yine mutluluk ve mutsuzluk birbirinden ayrılamayan birlikteliğe dönüyor. Masal, sunulan hayattan farkı olan, gerçek hayatta sihir gibi değer kişilere. Değdiğinde kişi kendini mutlu hisseder ve bunu paylaşır. Paylaştığında ulaşır masaldaki mutluluğa, paylaşmadığında mutsuzluğa ulaşır. O zaman sihri yapan paylaşmakmış. Bize hiç böyle öğretilmemişti.

Oysaki dokunmaktı, sevmekti, haykırmaktı, gülmekti, sorunu çözmekti, başarmaktı, huzurdu mutluluk. Mutluluk, doğru tanımlarsanız, içinizdeki sihriniz olur.